MFR de Chaumont – L’école de la nature

Francja na wiosnę – rewelacyjne miejsce. Takich doświadczeń nie zapomina się – prowadzenie warsztatów florystycznych we francuskiej szkole florystycznej było bardzo ciekawym doświadczeniem. Szkoła MFR de Chaumont – L’école de la nature to duży kompleks budynków sytuowanych pośród malowniczej, pagórkowatej doliny, niedaleko Lyonu, najstarszego francuskiego miasta. To teren rolniczy, znany jako stolica francuskiej kuchni, siedziba kolebka francuskiego baroku. Do dziś bardzo żywa jest w regionie tradycja muzyki barokowej i wielu nawet małych kościołach i zamkach organizowane są festiwale muzyczne. To też jedyne miejsce, w którym warsztatom florystycznym w tle towarzyszy muzyka Bacha i Handla.

W szkole uczą się przede wszystkim młodzi ludzie uczący się zawodu florysty, ogrodnika kamieniarza i projektanta małej architektury ogrodowej. Oprócz tego placówka prowadzi zajęcia z zakresu kształcenia zawodowego dorosłych oraz tematyczne zajęcia w formie “master class”, na które zaprasza różnych florystów tworzących stałą grupę współpracowników. Zważywszy na to, jaka to grupa- znalezienie się w niej jest prawdziwym przywilejem. Departament florystyki istnieje w szkole od ponad 30 lat (szkoła od ponad 60-ciu) i kształci w systemie 3 letnim non-stop około 250 uczniów. Posiada rewelacyjne sale zajęciowe, chłodnie, sale wystawiennicze i ogród, z którego można korzystać na potrzeby zajęć. Nad działem florystyki czuwa William Cardot, uczeń między innymi Petera i Marie Hess-Boson.

Temat zajęć przygotowanych przeze mnie był mało typowy dla francuskich uczestników – nieczęsto zajmują się oni własnoręcznym projektowaniem i wykonywaniem pojemników, zarówno tych służących jako naczynie do kompozycji ze świeżych kwiatów jak i ozdobna osłonka do kwitnących roślin doniczkowych.

Jak zwykle początkowa reakcja była na “nie”. Bo, po co, nikt tego nie robi, przy tym można się pobrudzić i tak w ogóle to mi nie wychodzi 🙂

Francuska florystyka mocno skoncentrowana jest na kwiatach. Większość prac to dekoracyjne, raczej eleganckie dekoracje z mało kontrastowego zestawu barw. Oczywiście i tutaj są kwiaciarnie i kwiaciarnie, floryści zdolniejsi i mniej zdolni i klienci bardziej i mniej wyrobieni estetycznie. Ale dużą grupę klientów, posiadającą spore środki finansowe przeznaczone na kwiatowe dekoracje stanowią stare rodziny burżuazyjne i arystokratyczne, które w dużym stopniu narzucają ton florystyce.

Na warsztatach znalazły się dwie osoby, pracujące właśnie dla takich klientów, które tygodniowo sprzedają taką ilość kwiatów jak niejedna kwiaciarni a w kwartał. Głównie pracują w stylu dekoracyjnym, w pastelowej lub tylko biało zielonej gamie barw. Zajęcia z użyciem papieru, kleju, parafiny i gipsu stanowiły dla nich dużą odmianę. Pozostali floryści posiadający doświadczenie pedagogiczne (nauczyciele florystycznych szkół zawodowych) byli ciekawi jak wykorzystać to doświadczenie w pracy z młodzieżą i dorosłymi uczącymi się zawodu.

Mieliśmy dużo zabawy z samym prowadzeniem warsztatów, jako ze francuski nie jest obeznanym dla mnie językiem a uczestnicy warsztatów nie porozumiewali się po angielsku, niemiecku czy rosyjsku – komunikacja była, więc nieco utrudniona. Zwłaszcza, kiedy zadaniem prowadzącego jest opisać technikę i założenia wykonywanego ćwiczenia osobom nigdy wcześniej z taką formą i materiałem nie pracującym. Ale upraszczając przekaz, pomagając sobie gestykulacją i rysunkami na tablicy udało się pokonać i tę barierę. Zajęcia okazały się udane i większość osób wracała do domu przekonana, ze sporo z przećwiczonych rozwiązań zastosuje w swojej codziennej pracy.

Ćwiczenia – land art

Prace powarsztatowe prezentowane w ogrodzie

Chloé Grandvaux – uczennica szkoły, praca z pokazu szkolnego

Eyzin – teren szkoły

gościnni wykładowcy 

Wszystkie zdjęcia pochodzą ze strony szkoły: www.mfr-eyzin-pinet.org