Na trwałość bukietów ślubnych ma wpływ przede wszystkim użyty materiał roślinny oraz technika wykonania. Floryści mają do wyboru bardzo szeroki asortyment, od kwiatów bardzo trwałych w wodzie (np. Anthurium, Chrysanthemum, Cymbidium, Dianthus, Ornithogalum, Vanda) po rośliny zachowujące wartość dekoracyjną po ścięciu do kilku dni (Cosmos, Papaver) czy nawet godzin...
Na trwałość bukietów ślubnych ma wpływ przede wszystkim użyty materiał roślinny oraz technika wykonania. Floryści mają do wyboru bardzo szeroki asortyment, od kwiatów bardzo trwałych w wodzie (np. Anthurium, Chrysanthemum, Cymbidium, Dianthus, Ornithogalum, Vanda) po rośliny zachowujące wartość dekoracyjną po ścięciu do kilku dni (Cosmos, Papaver) czy nawet godzin (kwiaty z rodzaju Passiflora). Przed przygotowaniem bukietu ślubnego materiał roślinny należy przygotować, czyli skrócić pędy, wszystkie końcówki podciąć ostrym nożem pod kątem 45º, usunąć nadmiar liści, zaparzyć (jeśli jest taka potrzeba) i umieścić w naczyniach z wodą, najlepiej z odżywką.
Często domowym sposobem na przedłużanie trwałości roślin jest dodatek do wody kwasku cytrynowego i cukru. Kwasek obniża odczyn wody, dzięki czemu zahamowany jest rozwój drobnoustrojów, a cukier dostarcza kwiatom pożywienia. Poziom wody w pojemniku dla większości gatunków powinien być wysoki, aby kwiaty bardzo dobrze się uwodniły, szczególnie gdy jest stosowana technika drutowania, klejenia, nawlekania itp. Wyjątek stanowią rośliny podatne na zakażenia (np. Zantedeschia), które wymagają niskiego poziomu wody i szczególnie czystych naczyń. Kwiaty należy przechowywać w miejscu chłodnym, nie nasłonecznionym, z dala od źródeł etylenu, czyli spalin samochodowych, dojrzewających owoców, warzyw, dymów (świece, kadzidełka), starych i chorych roślin. Poszczególne gatunki i odmiany kwiatów często różnią się sposobem postępowania co należy uwzględnić w trakcie pracy z nimi.
Najprostszym sposobem zapewniającym trwałość bukietu ślubnego jest zastosowanie techniki polegającej na wykonaniu wiązanki z naturalnymi łodygami – wówczas gotową wiązankę można po prostu wstawić do naczynia z wodą. Równie prostym rozwiązaniem jest technika polegająca na wykorzystaniu tzw. mikrofonu, czyli podstawy z tworzywa sztucznego i gąbki florystycznej. Ten sposób zapewnia trwałość kwiatów pod warunkiem, że są poprawnie umieszczone w gąbce. W ofercie rynkowej są specjalne mikrofony z odkręcanym fragment rączki co umożliwia bezpośredni kontakt wody z gąbką. Dostęp do wody gwarantuje także użycie fiolek i innych miniaturowych pojemników stosowanych okazyjnie w bukietach ślubnych.
W przypadku wykonywania wiązanek i przypinek opartych na technice drutownia metodą zabezpieczającą w pewnym stopniu trwałość roślin jest owijanie końcówek pędów taśmą florystyczną, która ogranicza parowanie wody z tkanek. W tym samym celu stosuję się także tzw. woskowanie i klejenie. Woskowanie polega na zanurzeniu końcówki szypułki, szypuły lub pędu w rozgrzanej stearynie, zaś technika klejenia na zasklepieniu końcówki kwiatu specjalnym płynnym klejem. W przypadku techniki klejenia i woskowania najlepiej wybierać w pierwszej kolejności kwiaty, które znoszą brak wody. Są to głównie różne taksony z rodziny Orchidaceae, a także cantedeskie, śniedki, kalanchoe, kraspedie, goździki, chryzantemy z grupy Santini, celozje itp.
W ramach eksperymentu na Podyplomowych Studiach Florystyka ZUT w Szczecinie, gdzie porównywaliśmy różne metody przedłużające trwałość pojedynczych kwiatów pozostawionych bez wody doszliśmy do wniosku, że najlepsze efekty daje stosowanie taśmy guttacol albo woskowanie polegające na umieszczeniu końcówki szypułki w stearynie, następnie w zimnej wodzie, po czym ponownie w stearynie i w zimnej wodzie.
Jakość kwiatów śniedka Saundersa po 10. dniach przechowywania (od lewej: kwiat nie zabezpieczony czyli kontrola; kwiat zabezpieczony taśmą guttacol; kwiat potraktowany preparatem do przedłużania trwałości roślin w sprayu; kwiat potraktowany preparatem do przedłużania trwałości roślin w opryskiwaczu; kwiat zabezpieczony parafiną; kwiat zabezpieczony klej)
Gotowe bukiety ślubne należy przechowywać z dala od słońca i ciepła. Można je delikatnie zrosić wodą mineralną (z wyjątkiem bukietów z białych kwiatów oraz konstrukcji z drutów żarzonych) a następnie zabezpieczyć papierem lub folią. Niektórzy bukiety opryskują z odległości 25-40 cm specjalnymi preparatami w płynie poprawiającymi jakość kwiatów i liści.
Piotr Salachna, kierownik Studiów Podyplomowych Florystyka ZUT Szczecin
Tekst opublikowany został dnia 03.09.2013 r na ForumKwiatowe.pl
Profesor Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Założyciel i kierownik Podyplomowych Studiów Florystyka na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie, doktor z zakresu roślin ozdobnych, dyplomowany mistrz florystyki, międzynarodowy sędzia florystyki.
