Oto kolejna dekoracja kwiatowa, która stanęła w Tyńcu w trzecią niedzielę Wielkiego Postu.
3. niedziela Wielkiego Postu (rok A)
Pierwsze czytanie: Woda wydobyta ze skały (Wj 17,3-7)
Drugie czytanie: Miłość Boża rozlana jest w naszych sercach przez Ducha Świętego (Rz 5,1-2.5-8)
Trzecie czytanie: Rozmowa z Samarytanką o wodzie żywej (J 4,5-42)
Woda wyprowadzona ze skały
Tło z 1. niedzieli Wielkiego Postu nawiązuje tym razem do wędrówki Izraelitów przez pustynię,
po wyjściu z Egiptu. Bez większego trudu rozpoznajemy nawiązanie do pierwszego czytania.
Woda – na polecenie Boga – wyprowadzona przez Mojżesza ze skały ocaliła lud i jego bydło
od śmierci z pragnienia.
W kompozycji nie ma śladu ludu. Strumień biorący początek ze skały spada na dół, biegnie po
podwyższeniu ołtarza, opada na mensę barokowego ołtarza i rozlewa się po niej, w końcu spada
z ołtarza do jego podstawy i płynie w stronę Ołtarza Ofiary Eucharystycznej.
Na mensie ołtarza barokowego i u jego podstawy pojawiają się znaki życia – budzą się żywe rośliny.
Pustynia zamienia się w ogród.
Woda przekracza pustynię
To już nawiązanie do trzeciego i drugiego czytania.
Woda życia zobrazowana w kompozycji jest symbolem chrześcijanina, w którym Chrystus otwiera “źródło
wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4,14).
Święty Paweł, jako owoc Ducha Świętego, który został nam dany, widzi miłość Bożą rozlaną w sercach
wierzących (por. Rz 5,5).
Chrystus, Arcykapłan Nowego i Wiecznego Przymierza, daje pełnię życia, wprowadza w kult Ojca w Duchu
i prawdzie.
Pustynia zamieniona w ogród
Kompozycja i opis: o. Hieronim St. Kreis OSB
zdjęcie: Br. Borys Kotes