Modne kompozycje w stylu angielskim wyróżniają się krętymi i fantazyjnymi liniami wprowadzającymi charakterystyczną lekkość i naturalność. Latem i jesienią rolę zygzaków i zawijasów pełnią głównie pnącza. Wiosną tę cechę posiada wiele wiosennych roślin cebulowych i bulwiastych. Ich kwiaty i kwiatostany po ścięciu nadal intensywnie rosną i rozwijają się, dzięki czemu zarys kompozycji z udziałem tych gatunków jest naturalny i codziennie inny.

Szczególnie dobrze pasują do angielskiego stylu bardzo długie tulipany francuskie. Ich kwiaty mogą łatwo oderwać się od pędu, stąd potrzebują w kompozycji elementów stabilizujących, najczęściej w postaci powyginanych gałęzi i pędów. Do tego celu wyjątkowo nadają się kwitnące pigwowce, forsycje, lilaki, migdałki, wiśnie i śliwy. Rzadziej stosowane są niezwykle oryginalne magnolie i azalie. Szczególnie interesujący przebieg linii mają również modne ostatnio różne gatunki i odmiany szachownic. Najbardziej znaną jest szachownica cesarska o majestatycznych czerwonych, pomarańczowych lub żółtych kwiatach. Także bardzo szlachetną jest szachownica perska o niemal czarnych płatkach i jej wyjątkowa odmiana o kwiatach jasnozielonych.

Warte uwagi są także gatunki o średnich i drobnych kwiatach, na przykład romantyczna szachownica kostkowana czy szachownica bladokwiatowa. Po ścięciu kwiatostany szachownic wyciągają się ku światłu, gdyż wykazują bardzo silny geotropizm. Wykorzystując to zjawisko florysta może uzyskać niezwykle fantazyjnie powyginane pędy z kwiatostanami. Podobne zjawisko występuje w przypadku ciętych kwiatów i pąków jaskra azjatyckiego, zawilca wieńcowatego, szafirka groniastych czy cebulicy hiszpańskiej nazywanej endymionem. Aby było łatwo pracować z esowato powyginanymi pędami kwiatów, przed umieszczeniem w kompozycji warto na chwilę pozostawić je bez wody. Wówczas tkanki staną się mniej kruche i pędy będą mniej narażone na uszkodzenia.

Wybierając kontur wiosennej kompozycyjny w stylu angielskim warto inspirować się figurą „leniwego” S. Aranżacje powinny cechować się roślinami o esowatych liniach, a także delikatnością i wiosenną kolorystyką. Kwiaty można kierować we wszystkich kierunkach. Szczególnie cenne są okazy kwiatów o nieidealnych formach i liniach, gdyż te niedoskonałości decydują o naturalnym pięknie kompozycji. Jako przykłady kompozycji angielskich o intrygujących liniach i wiosennym charakterze mogą posłużyć prezentowane na zdjęciach prace wykonane przeze mnie na pokazie „NATURAlnie że wiosna” zorganizowanym na terenie Warszawskiego Rolno-Spożywczego Rynku Hurtowego “Bronisze”. Korzystając z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych, składam Wszystkim czytelnikom najserdeczniejsze życzenia, dużo zdrowia, pomyślności i samych radości!

Piotr Salachna
profesor Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie